Son baharımın ilk günü cehennem ateşi, mevsimler yalancı..
İçimde yükselen pesimist duygularımın ateşinde yanan ruhum yaralı.
Karanlığa hapsolmuş bedenim oynuyor gölge adamı..
Oyun bozan ışıklara engelli gözlerimin hayat damarları. .
Tek doğrum var her şey yalan!! herkes yalancı!!

Karanlık bir köşede oturmuş senin hayalini kovalıyorum.
Dinlediğim hüzünlü parçalar karanlığın sesi gibiler.
Karanlık ağlıyor sanki.
Sana en yakın olduğumu hissettiğim an; karanlıkta bir başıma olduğum an oluyor.
Seni en iyi o an düşünebiliyor, hayal edebiliyor, yanımda olmadığın için üzülebiliyor ve seni o an çok sevdiğimi anlayabiliyorum.
Yani sevdiğim karanlıklarda seviyorum seni, senin yokluğunda..