Aklıma mukayyet, aklım serseri: bir köşesinden bir köşesine savurur kendisini.
Hissettiği yaşamın içinde kendisi; uzuvları olmayan, özgürlüğü kısıtlanmış, bir bedene hapis...

Protez hayat, olması gerektiği gibi; lakin aklım! Olmak isterdi, gönlü özgür, bağımsız bir deli.

Ve dedi: daha neler neler... Hadi ordan, aklım, daha neler!