Korkulu anlarımın titrek adımlarını atar iken zamanın üzerinden,
Yalnızlıkla ürperen ruhumun dört bir yanı karanlığa gömülür...
Korkulu anlarımın ise sebebi;
Beni delicesine titreten ama değil, bedenen; ruhen!
Tepkisiz bu bedenden kurtulup, ruhunla bir bütün olmak isteyen ruhumun ruhuna olan meçhul uzaklığıdır...
Sonucu ise yine, bilinmeyen bir yalnızlık...