Düşlerin yolundaki sayın yolcular;
Düşsüzlüğün durağında durdurun dünyayı...
Hissiyatımı söküp alın, yerine bir hiç bırakın...
Hayal kurmak anlamsızdı ya, alın onları da alın...
Hayalsizliği ise geride...
Olması gerektiği, hak ettiği yerde...
Onsuzluğun çölünde bana...
Onsuzluğa susamış bu adama bırakın.
Geriye ise kalan bende, ona dair bin bir düşünce var ya...
Bir kibrit çakın, onları da yakın!