Gecenin karanlığına, bu sözlerimi ucuruyordum, uçurtma misali.
Simsiyah semaya bakarken seni düşünüyor, karanlığa hayalini resmediyordum.
Yıldızlardan daha parlak geliyordu ışığın gözlerime.
Sigaramın her düşen külünde, kendimi kaybediyordum.
Sensizliğe sürüklenen her anımda, anlamsız geliyordu herşey.
Adeta tek anlamlı gelen sen olmuştun bu ömrüme.
Gecelerimden hayalinle sabahlıyordum, sonraki geceyi beklerken.
Seni düşünüyordum hep, son anıma kadar geleceğin günü gözlerken.