İç dünyamın kıyameti!
Kopar ve kopar hiç bitmeksizin kendisini unutturmaksızın,
Devam eder yıkamadıklarını yıkmak için bir uğraş verir,
Hiç yıkılmamışlığın bir zerresi kalmayana dek,
Ve tekrar tekrar ayağa kalkar yıkılan her bir parçam,
Olur daha dik ve sağlam,
Ve daha sağlam, sert yıkılır…