İç dünyamın kıyameti!
Kopar ve kopar, hiç bitmeksizin, kendisini hiç unutturmaksızın.
Devam eder; yıkamadıklarını yıkmak için bir uğraş verir,
Hiç yıkılmamışlığın bir zerresi kalmayana dek.
Ve tekrar tekrar ayağa kalkar yıkılan her bir parçam;
Olur daha dik ve sağlam,
Ve daha sağlam, sert yıkılır…